درۆیه‌کی پیرۆز

تا مردن، مۆسیقا( بۆ کۆچی بێ وادەی فەرداد- قوتابییەکی بەئەخلاق و هونەرمەند)بە پەڕوباڵێکی سووتاوەوە هاتوومبە ڕۆحێکی ون و دڵێکی لەت لەتەوە هاتووم،لە شەرمی هێمنیی ئەو باخچەیە نەبێت..هاوار دەکەم تا ژەنیار بە ئاگا بێت ودڵم تیمار کات.هەزار ساڵی کە لێرە دەمینمەوە..تا شێوەی مۆسیقا لە سەر ئەو بەردە هەڵکەنمتا دڵم پڕپڕ بێت لە مۆسیقا......دڵێک لە شووشە لە ئەزەلەوە بۆ وردبوون خوڵقاوە...دەمەوێ هەرگیز نەڕۆمەوەلەگەڵ گوڵەکانی ئیرە زەرد بم و لەگەڵیشیانسەوز ببمەوە.ل. 35-36سی و پەنج و سی و شەشلە کتێبی پێنجەمین کتێبی خودا، جەبار جەماڵ غەریب، کەرەج، مانگ،1391395. بخوانید, ...ادامه مطلب

چاره ای جز افتادن و مردن نیست.اینکه بابافغانی شیرازی این شعر را در مرگ چه کسی و به چه خاطر سروده و امروز نیما بخشی از آن را برای پروژه ترکیب بند به کلاس آورد و خواند، اصلا بحث من نیست.آنچه مهم است تناسب این چند بیت با فجایعی است که اخیرا روی داده، زلزله ای ویرانگر، ویرانگر چونان زلزله هایی که همیشه در این مرزوبوم برایمان پیش می آید.گلی از جویبار زندگانی کس نمی چیندگیاهی از کنار آب حیوان بر نمی آیدنسیم نا امیدی می وزد از گلشن عالمدم خوش از نهاد نوع انسان بر نمی آیدچمن پژمرده و گل خشک و بی جان لاله و نرگسبجز بوی فنا از نخل ارکان بر نمی آیدهوای جانفزا از هیچ گلشن بر نمی خیزدغبار هستی از صحرای امکان بر نمی آیدنباشد آدمی را چاره جز افتادن و مردنکه می بیند چنین روزی که از جان بر نمی آید بخوانید, ...ادامه مطلب