غزلی از دکتر فاطمه بامداد، همدان

#دلگویه

غزلی از دکتر فاطمه بامداد، همدان

ای کاش دلت از دل تنگم خبری داشت
یا بغض نگاهم به نگاهت اثری داشت

ای کاش همه باورم از فصل صداقت
بر چادر یکرنگ خیالم ثمری داشت

در سفره ی تنهایی افطار رفاقت
خرمای لب خاطره ها طعم تری داشت

دل مانده به کنج قفس تنگ زمانه
این طوطی گلزار وفا بال و پری داشت

فریاد سکوت دل از این شهر پر آشوب
احساس تو در کوچه ی آن گوش کری داشت

کابوس شب از صاعقه ی ابر غریبی
بر کلبه ی دلتنگی ما هم گذری داشت

#فاطمه_بامداد